Tot ziens Suriname

23,juni 2009

Dag lieve mensen, dag leuke stage, dag mooi land,

Eerst even wat over mijn stage, vorige week woensdag was er een afscheid op stage ter ere van mijzelf. Er was lekker te eten en te drinken. Ik kreeg allemaal cadeautjes echt super lief. Er werd nog een toespraak gehouden over hoe ik het had gedaan. Ik kreeg een baan aangeboden om te blijven. Ze wilde mij graag daar houden, en het hoofd van de instelling gaf als compliment dat ik buitengewoon goede dingen had gedaan binnen de instelling. En dat ik mij bijzonder goed had in gezet. Nou dat vond ik ontzettend fijn om te horen, en ik zou best willen blijven. Maar ik ga hierna nog een vervolg opleiding doen dus ik moet wel terug naar NL. Wel heb ik gezegd dat ik misschien ooit terug zou komen. Zelf had ik een foto boek voor de jongens gemaakt met alle foto’s van uitstapjes enz… ook een foto collage die mooi in de unit opgehangen kan worden. Ze waren er super blij mee, en vonden het ontzettend leuk.
Verder had ik bloemen mee genomen voor het personeel waar ik erg nauw mee samengewerkt heb. Ook om hun te bedanken voor alles. Een grote taart had ik meegenomen en de jongens en het personeel hebben er van gesmuld.
Toen heb ik afscheid van hun genomen en ben naar huis gegaan. Er is een meisje dat ik hier heb leren kennen ( vrijwilliger ) en haar heb ik kunnen overtuigen om vrijwilligers werk op Koela te komen doen. Ze is dan ook mee geweest en heb haar allerlei zaken laten zien. En ze was meteen ervan overtuigd om hier vrijwilligers werk te komen doen. Ik ga weg en zei komt er voor in de plaats.
Het doet mij nog steeds wel pijn in mijn hart om die jongens zo achter te laten. Maar ik weet wel voor mijzelf dat ik alles eruit gehaald heb wat er binnen mijn vermogen lag. Om het goed te doen voor deze jongens. En ik heb hier op deze plek ook ontzettend veel bereikt, en heb mij nog nooit zo nodig en zo voldaan gevoeld als op deze plek.

Vorige week donderdag ben ik vertrokken op trip naar de Blanche Marie vallen. Voor 5 dagen.
Met een klein groepje mensen 2 busjes over de bauxiet weg op naar de Blanche Marie.
Hebben wel op 4 verschillende plekken geslapen. Onder afdakjes bij een kreek enz…
We hebben uiteindelijk 2 dagen gereden om bij de Blanche Marie te komen. Maar onderweg apen gezien slangen en mooie vogels.
Ook onderweg vaak gestopt en wat gekeken of bij een dorpje gestopt Witagron ( bosland creools dorp ) heel primitief.
Van uit daar naar een groot dorp Apoera waar een pension lag, ontzettend smerig en oud. Wilde bijna weer in mijn hangmat gaan slapen zo vies vond ik het. Niet zo vreemd een overheidsinstelling. Bouwvallig zoals bijna alles hier is dat van de overheid is.
EN de dag erna naar de Blanche Marie vallen echt heel erg vet. Onderweg natuurlijk pech. Krijg je altijd op die slechte wegen, en het had veel geregend waardoor we de berg van de Blanche Marie niet op kwamen. 3 mannen achter duwen en ik vol op het gas en ja hoor we kwamen de berg toch op..
De watervallen zijn echt ontzettend mooi om te zien… ongelofelijk wat een schoonheid.
Daar een super grote vis gevangen en die wordt dan s’avonds gegeten.
Op de terugweg geslapen op Witagron en onderweg een wurgslang van 3 meter gezien op de weg echt vet. Alle beesten die we onderweg gezien hebben, zijn mooi mee naar huis gegaan voor de export. Van slangen tot schildpadden. Onderweg nog iemand mee genomen die een lift nodig had.
Kortom het was een super leuke, avontuurlijke trip!!! Mooi als afsluiting voor een hele mooie tijd hier.

Ik heb hier al heel veel afscheid moeten nemen van mensen die vertrokken zijn, maar afscheid nemen van een land waar ik een half jaar lang gewoond en gewerkt heb vind ik toch niet zo leuk.
Ik heb hier zo genoten van de zo veel verschillende mensen die ik hier ben tegengekomen. De natuur waar ik ontzettend veel van gezien heb en zo mooi heb gevonden. De openheid van de mensen waar ik mee gewerkt heb. De jongens waar ik zoveel mee bereikt heb. De oprechte vriendelijkheid en interesse van de mensen van hier. Dat ga ik echt heel erg missen!! Dit hier in Suriname is echt mijn thuis geworden . En dat zal ik nu moeten gaan missen als ik weer in NL ben.
Ik heb hier zo ontzettend veel geleerd, zowel van mezelf als van dit land. En deze ervaring had ik echt voor geen goud willen missen. Als ik weer de kans zou krijgen om naar het buitenland te gaan. Zou ik dat meteen weer doen. Dan zou ik kiezen voor een ander land, maar het is zo mooi om in een ander land te wonen en te werken en te leren van een andere cultuur met andere normen & waarde.
Ik vind het nu spannend om naar huis te gaan, terwijl ik het helemaal niet spannend vond om naar Suriname te komen..

Tot over 3 dagen.
Liefs,
Sanne