Weer en verslagje - Reisverslag uit Mzuzu, Malawi van Sanne Weide - WaarBenJij.nu Weer en verslagje - Reisverslag uit Mzuzu, Malawi van Sanne Weide - WaarBenJij.nu

Weer en verslagje

Door: Sanne

Blijf op de hoogte en volg Sanne

29 Oktober 2010 | Malawi, Mzuzu

Hallo,

Allereerst wil ik iedereen heel erg bedanken voor de belangstelling die jullie tonen ( ook de mensen die ik niet persoonlijk ken ).

Weer en berichtje van mij ik begin dus steeds meer mijn draai te vinden binnen het project. Ik heb en heleboel ideeën die ik hier zeker weten kan gaan uitvoeren. Wat ik nu doe in de morgen loop ik vaak mee met de kinderopvang ( al vind ik dit niet heel boeiend ). Soms loop ik gewoon mee en soms lees ik en verhaaltje voor. Er zijn 2 groepen bij de kinderopvang, bij de een loop ik vaak mee. Bij de ander eigenlijk nog niet. En eigenlijk zou ik dat ook eens moeten doen. Maar ik vind de groepsleidster van die andere groep helemaal niet leuk. Ze zit altijd maar te schelden tegen die kinderen alsof ze altijd boos is. Misschien kan ik toch en keer met die groep mee gaan lopen en kijken hoe het daar eraan toe gaat. In de middag vanaf 13.30 uur ongeveer komen de kinderen naar het jongerencentrum uit de buurt. Ik heb samen met Grace en weekprogramma gemaakt deze ziet er als volgt uit:
Maandag: spelletjes spelen in het jongerencentrum
Dinsdag: Life skills dit kan voorlichting zijn over HIV – aids of andere actuele onderwerpen
Woensdag: Sportactiviteiten buiten we hebben en soort voetbalveld bij het project en hier kunnen kinderen voetballen, tennissen en andere activiteiten doen die we hebben vanuit het centrum om buiten te kunnen uitvoeren.
Donderdag: Drama dit houdt vooral in dat er stukken toneel wordt gespeeld en dit is voornamelijk wat er in het dagelijks leven gebeurd en waar vooral jongeren tegen aan lopen.
Vrijdag: Creatieve activiteiten van tekenen, kleuren en andere creatieve activiteiten. We hebben en heleboel spullen die we daarvoor kunnen gebruiken.
Dit is nu het programma hoe het er nu uitziet, maar dit kan ook wel weer veranderen. Nu komen er zeker al 50 kinderen per dag, maar ik mis hierin en beetje de jeugd die er nu niet meer op af komt omdat er zoveel kinderen op af komen. We zijn er nu nog mee ah spelen, hoe we het beste kunnen aanpakken. Dat je bijvoorbeeld op sommige dagen kinderen laat komen en op andere dagen alleen jeugd. Maar dat moeten we nog even aankijken, maar het is al super dat er zoveel kinderen op af komen dat is al heel wat. Maar ik denk dat er in de toekomst wel gekeken moet worden hoe je deze twee groepen kinderen en jeugd kunt scheiden in twee groepen want de kinderen zijn veel te druk waardoor er geen jeugd meer komt. Maar ik heb de tijd om daar over na te denken en uit te zoeken hoe en wat. Mijn rol hierin in is dat ik de kinderen hierin begeleidt en oplet enz.. Dus nu heb ik in de middag ook wat te doen en de kinderen zijn super enthousiast.
Verder was het de bedoeling dat we 1 x per week naar de dorpen die vallen onder Sonda zouden gaan. En daar vertellen over HIV- aids enz.. Maar aangezien mijn collega die daar over gaat de halve tijd niet ah werk is. Blijft dit nu wel en beetje liggen en gebeurt er te weinig mee. Misschien gaat dit nog wel veranderen.
Verder zijn ze al heel erg ver met de bouw van de bibliotheek dus dat is wel heel erg vet. Misschien is het wel voor het nieuwe jaar af en kan het geopend worden in het nieuwe jaar.
Verder vind ik iedereen super vriendelijk en heb zeker mijn draai gevonden binnen het project. En ik denk dat dit alleen nog maar meer gaat komen.

Ik ben ook heel blij dat ik nu niet meer alleen in huis woon. Nu kunnen we samen dingen gaan ondernemen. Dat vind ik toch wel een stuk leuker. Vrijdag zijn we voor het eerst uitgeweest in Mzuzu sunbird hotel. Ik had van te voren wel gehoord dat dit leuk was. En het was idd wel leuk al was ik zelf wel erg moe. Het vorige weekend was ik naar het festival geweest en had daar niet meer van uitgerust. Dus ik was best moe, maar gelukkig hadden de andere het ook op tijd wel gehad. We konden zelfs gewoon naar huis lopen ( in de nacht ) zo veilig is Mzuzu! Er liepen wel nog 2 jongens mee van hier. Op zaterdag zijn we boodschappen gaan doen ( en dat is toch altijd en gedoe ) daar ben je wel weer de hele dag mee bezig. Dat is echt niet normaal zo lang als dat duurt. In de avond zijn we wat gaan eten bij Zoo ( is en straat verder van waar we wonen ) en je kunt daar ook logeren. Het is een hele gezellige plek en ik was daar al eens eerder geweest. We hebben spaghetti met kaas en bacon gegeten. Het was super lekker het klinkt heel gek, maar hier heb je geen kaas en spaghetti is iets wat ik hier nog niet had gegeten. Omdat je het hier bijna niet kunt vinden het zelfde met melk je hebt het wel maar dat is super duur. Het zelfde met de koffie van Mzuzu die is gewoon onbetaalbaar koffie is hier gewoon nog duurder dan in NL. Dat gaat helemaal nergens over de import producten zijn hier nog duurder dan de export producten. En de mensen hebben hier al zo weinig geld dat is wel behoorlijk krom hier.

Maar goed het eten was dus super lekker en we kwamen er achter dat je ook film kon kijken daar. We hebben zelf geen tv in huis. Dus we hebben daar lekker en filmpje gekeken is wel handig dat we dat nu weten. Als we en keertje zin hebben om film te kijken dan kan dat daar gewoon. Dus dat is wel prettig. Ook kwam ik de mensen nog tegen waar ik mee naar het festival was en die jongen wilde en keer mee komen kijken naar het project en ik wil en keertje mee kijken bij zijn familie en wat ze daar allemaal doen ze verbouwen groente en houden beesten. Dus ik wil daar wel eens mee gaan kijken.
Verder op maandag toen ik opstond dacht ik al ik voel mij niet helemaal lekker, en toen ik eenmaal op het project was werd dat gevoel alleen maar versterkt. Pijn in mijn hoofd en zware ledematen en zware oogleden. Ik ben naar huis gegaan en heb de hele dag geslapen. In de avond wat gegeten en weer de hele nacht geslapen de dag erna voelde ik mij wel wat beter maar bleef toch nog en dagje thuis. Zodat ik de dag erna wel weer ah werk kon. Nou woensdag ben ik dus wel weer gaan werken maar donderdag kon ik niet gaan werken, omdat ze geen geld hadden voor de benzine van de auto. Dus ik ben donderdag naar die jongen die in en dorp woonde ( bij Rumpi ) gegaan. Echt super vet helemaal tussen de bergen. En eigenlijk was een dag te kort, maar omdat ik ervan uit ging dat ik vrijdag weer moest werken. Ben ik weer terug gegaan ze hadden daar echt alles en het is een grote familie. Ze verbouwen tabak, houden en heleboel dieren en het was echt en super mooie plek. En iedereen kan blijven slapen omdat ze en soort van pension hebbeen waar ook mensen logeren die bijv. iets van vrijwilligerswerk doen in de dorpen. Ik heb mijn ogen uitgekeken zo mooi als dat het daar was. In de avond ben ik weer naar huis gegaan en toen voelde ik mij alweer slecht. Last van mijn maag alweer ik heb ook bijna niets meer gegeten want het kwam er even hard weer uit. En in de nacht moest ik zo vaak naar t toilet dat ik bijna niet heb geslapen. Vandaag ( vrijdag ) was er weer geen benzine voor de auto dus vandaag blijf ik weer thuis. Maar dat is ook beter want ik voel mij toch niet 100%.
De eerste 6 weken kon ik hier alles eten en drinken ook zeg maar het water uit de kraan en het water van de waterpomp zonder problemen( dat mensen er echt van stonden te kijken dat ik dat kon drinken)?. Maar ik weet niet wat het nu is, maar nu drink ik het niet meer maar kook het eerst. Want mijn maag heeft nu echt kuren. Maar ik vind het wel vreemd, normaal als ik eten of drinken niet kan verdragen ( in andere landen ) heb ik dat meteen en niet pas na 6 weken.
Maar goed ik heb natuurlijk mijzelf oververmoeid met het festival en daar voel ik nu de gevolgen van.

Hier heb ik zoveel tijd om over dingen na te denken zoveel tijd heb ik in NL helemaal niet. En ik kan niet zeggen dat ik thuis echt mis ofzo? Nee, ik heb nog geen last van heimwee gehad dus dat is wel goed. Ik bedacht mij omdat ik hier zoveel tijd heb om over dingen na te denken. Wanneer spreek je eigenlijk van Kinderarbeid? Als kinderen hun ouders helpen met de verkoop van groente of andere producten? Als kinderen stenen moeten slaan? Als kinderen niet naar school gaan maar moeten werken. Wanneer kun je hier in dit land spreken van Kinderarbeid? Waar leg je de lat en in hoeverre zijn dingen wel en niet toegestaan. Ik vind het een moeilijke vraag om te beantwoorden sterker nog ik kan het nu niet eens zeggen. Ik kan alleen zeggen dat ieder kind het recht heeft om naar school te gaan en dat ieder kind het recht heeft om buiten te spelen. Maar dat je af en toe je ouders moet helpen met dingen ( dat moest ik ook toen ik jonger was) en dat was ook geen kinderarbeid. Maar goed dat was lichamelijk geen zwaar werk dus daar zit wel een groot verschil in. Je kunt het ook niet met elkaar vergelijken en dat ga ik ook niet proberen. Maar als ik zo om mij heen kijk dan vraag ik mij dat wel af. En ik vind het ook ontzettend moeilijk om te zien en dacht echt vorige week ik verkoop mijn kaartje en ga eten voor die arme kinderen kopen. Maar daarmee los ik het probleem niet op het zelfde wanneer je mensen geld gaat geven daar los je het probleem niet mee op. De overheid moet hierin gaan ondersteunen anders veranderd er niets. Ach ja genoeg stof om over na te denken.

Omdat deze week de stroom vaak is uitgevallen heb ik de kans niet gehad om mail enz.. te beantwoorden / lezen.
Sorry, nog steeds geen foto’s ik had het en tijdje geleden bijna voor elkaar gekregen, maar toen ging de bieb dicht!! Ik zal het nogmaals proberen, maar het is hier zo ontzettend traag ( zo traag heb ik het nog niet eerder meegemaakt in en ander land).

Tot de volgende keer
X Sanne



  • 29 Oktober 2010 - 10:24

    Els & Peter:

    Hoi Sanne,
    Fijn voor je dat je langzaam je draai begint te vinden, maar wij kunnen ons ook voorstellen dat je af en toe gefrustreerd raakt van die kinderarbeid maar je kunt dat niet vergelijken met hier. De omstandigheden zijn totaal anders, maar even goed hebben ook die kinderen recht op een fijne, onbezorgde jeugd. Opa "verslindt" jouw verslagen - hij vindt ze prachtig en is ook heel benieuwd naar eventuele foto's. dus we hopen dat dit de volgende keer wel lukt. Heel veel succes alweer, groetjes en liefs van Niels, els & Peter.

  • 29 Oktober 2010 - 16:11

    Samira:

    Hey San!

    Geweldig wat je daar allemaal mag meemaken. Ik bewonder je echt!!!
    NJa met die maag... ik bedoel welke gek gaat nu in Afrika water uit de put drinken??????????? Sanne ja! Ik zou maar voorzichtig ermee zijn. Maar goed, je hoort verder van me via de mail.

    Liefsss

  • 29 Oktober 2010 - 18:41

    Jeanne Claessen:

    Hoi Sanne
    VCervelend dat je je zo beroerd voelt maar het zal snel overgaan, rust nemen is nu erg belangrijk.
    Ik moet je de groetjes doen van je oud collega`s van het logeerhuis, ze vinden het reuze moedig dat je in je uppie deze uitdaging aan gegaan bent. Het is leuk om te lezen dat je ook echt geniet van de mooie, nieuwe dingen die om je heen gebeuren.
    Groetjes jeanne

  • 30 Oktober 2010 - 08:43

    Suzan:

    Hoi Sanne,

    Na het programma over Afrika hier op tv te hebben gezien, kan ik me nu een beetje een beeld vormen van waar jij je nu bevind. Echt zielig om te zien hoe ze stenen tot kiezel verwerken. Iets wat wij hier ons niet kunnen voorstellen dat zoiets nog met de hand gebeurd. Hoop dat je snel weer beter bent. Misschien kun je in het ziekenhuis vitamine pillen krijgen?
    Ben blij dat je je draai een beetje gevonden hebt en huisgenoten hebt.

    Hele dikke kus en tot horens xxxx su

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sanne

Actief sinds 24 Nov. 2008
Verslag gelezen: 114
Totaal aantal bezoekers 38168

Voorgaande reizen:

18 Februari 2014 - 15 Mei 2014

Terug naar Suriname

21 Februari 2013 - 16 Augustus 2013

Stage in India Holy Cross Service Centre

08 September 2010 - 02 Juni 2011

Werken in Malawi met kinderen

25 December 2008 - 25 Juni 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: