4e week van alles en nog wat

Hallo hallo,
Even en berichtje van mij ik ben deze week met nieuwe ideeën begonnen. Ook is mij alles en stuk duidelijker geworden.
Al ben ik van mening dat er te veel mensen werken die niet al te veel doen. En de mensen werken ook erg langzaam.
Ik kreeg deze week en heel mooi berichtje van Mevrouw Thea Fleuren zij was mijn mentor op het SPW toen ik 6 maanden in Suriname zat. En heeft daar ook al iets heel moois gedaan voor mij. Door spullen in te verzamelen voor de jongens daar waar ik mee werkte. Ze waren hier heel erg blij mee konden kiezen uit kleding, schoenen en boeken en speelgoed. Het was zoveel wat ze nog nooit eerder hadden gezien. En ik was er toen ook echt heel blij mee. Dat deed mij echt heel erg goed.
Even terug op waar het nu om gaat: Deze mevrouw Fleuren heeft het op mijn oude school voor elkaar gekregen dat ze en inzameling houden voor het project waar ik nu in zit. Een keer per jaar houden ze een inzameling met kerst voor en goed doel en nu hebben ze het project gekozen waar ik nu in werk. Dit vertelde ze mij deze week aan de telefoon want ze belde mij hierover omdat ik niet reageerde op de mail. Omdat er weer eens geen stroom was kon ik ook niet op internet. Ik wil haar wel heel erg bedanken voor de moeite die ze nogmaals voor mij wil doen en ik vind het echt super lief van haar.

Ik had het deze week ook over wat ze kunnen gebruiken hier binnen het project en toen zei Mr. Neba ( het hoofd ) we kunnen alles wel gebruiken; zoals boeken in alle vormen, omdat we en bibliotheek gaan openen. Uiteraard in het Engels want dat is de tweede taal hier en ze krijgen ook al heel jong Engels hier op school.
Spelmatrialen voor de kinderen, oud gereedschap omdat hier en houtbewerking plek hebben. Bordspellen in alle vormen voor de jongeren die naar het jongerencentrum willen komen en daar ook en spelletje kunnen komen spelen, ook buiten spellen zoals tennis voetballen en wat je nog meer aan spellen buiten kunt spelen. Dit is iets wat ze hier evt. kunnen gebruiken, dit was de vraag van sommige mensen omdat het wel mogelijk is om dingen op te sturen. Het zelfde geld voor kleding want al hebben ze het zelf niet nodig het kan wel weer verkocht worden en dat geld kan weer gebruikt worden voor het project.
Het project is o.a. opgezet door Dhr. B. de Ponti door hem ben ik ook hier terecht gekomen. En Cordaid helpt financieel voor en aantal jaren, maar dat houdt na dit jaar op. Dus dan zullen ze het zelf moeten gaan proberen draaiende te houden.
Verder komt er niet zoveel geld binnen het is en non – profit organisatie en de overheid steunt hier niet in. Alles wat met de overheid te maken heeft is naar mijn idee heel erg krom hier. En wil hierin ook niet echt mee werken al zijn ze al iets beter geworden en betalen ze de studenten die naar Sonda komen om te leren. Dit is iets nieuws maar dat ziet er al iets beter uit.

Het zelfde geldt voor de houdbewerking waar de jongens leren om te gaan met hout en krijgen hier ook en diploma voor ( de dingen die ze maken verkopen ze weer ) en dat geld gaat weer naar het project. Het naaiatelier waar meisjes leren kleding en dergelijke te maken word ook weer verkocht. Ook het verbouwen van groente sommige eten de studenten /personeel zelf op en de rest wordt verkocht.
Dit zijn op dit moment de middelen die ze hebben om iets meer geld binnen te halen. Toen ik vroeg wat er nodig is om het zelfstandig draaiende te kunnen houden zei hij mij het volgende: Ze hebben nu 1 varken en drie jongen en een hok waar ze kuikens houden ( 500 stuks).
Als ze 2 hokken extra zouden hebben voor het houden van kuikens dan zou dat in totaal 1500 kuikens houden om vervolgens te verkopen. En weer nieuwe kopen om weer te kunnen verkopen.
Ze hebben 1 varken met 3 jonge als de jongen groot zijn gaan ze de moeder verkopen. Als ze nu 5 hokken zouden hebben voor de varkens en daarin in totaal 50 varkens als deze weer groot zijn kunnen ze deze weer verkopen. Als ze dat aantal aan beesten zouden hebben zouden zelfstandig kunnen overleven. Het klinkt heel erg gek, maar vanwege de economische crises is het niet gemakkelijk om andere dingen te verkopen, maar eten moet iedereen. En kun je altijd verkopen het is echt en gekken manier om geld binnen te halen, maar zo zouden ze kunnen overleven.
Ook hebben ze het idee om; door meer productief hout te bewerken en meer kleding te maken meer groente te verbouwen en te verkopen. Zodat er ook weer meer geld binnen komt voor het project.

Wat ik nu ga doen want met het geld van mijn oom en tante kan ik om te beginnen en kleine bibliotheek mee bouwen niet en hele grote. Maar om te beginnen is het prima want Sonda mist nu gewoon nog een bibliotheek.

Ik ben er nog steeds niet helemaal uit wat ik hier allemaal wil gaan doen, maar de bibliotheek bouwen is een. Het volgende is dat er meer moet gebeuren met het jongerencentrum. Nu is er 3 keer per weer drama en 3 keer per week voetbal. Dit is erg goed dat het er is, maar we zouden nog veel meer kunnen doen hier.
Je hebt namelijk 16 of 17 dorpen binnen Sonda en ieder dorp heeft en dorps shef of zoiets zoals ze het mij hebben uitgelegd. En deze kan bekend maken aan het dorp dat wij van het Sonda project langs komen om wat te vertellen over Sonda wat ze daar zoal doen en evt. ook wat vertellen over HIV – aids en daar voorlichting over geven. Vervolgens kunnen we daar meer mensen mee aantrekken voor het project en dat er ook meer mensen zullen komen. Het zijn maar ideeën maar ik heb er weer helemaal zin in. Ook wil ik iets van en week programma gaan maken zodat er iedere dag wat te doen is binnen het Jongerencentrum, want dat is er nu ook wel maar dit kan veel meer. Ze kunnen hier veel meer mee doen.

Mensen die zeggen dat ik toch al daar bent ook al doe je nog niet zoveel voelt voor mij heel anders. Ik wil hier wel echt wat betekenen anders vind ik het zinloos om hier te zijn, maar ik voel wel dat ik hier mijn plekje ga vinden het heeft alleen tijd nodig. Ik loop hier precies tegen dezelfde dingen aan als in Suriname ( mensen zijn eigenlijk wel lui ) en werken niet heel erg hard ( niet iedereen ) maar de meeste mensen werken niet heel erg hard.
Want ik heb hier mijn weg nog niet gevonden en weet echt nog niet wat ik hier kan betekenen. Maar ik heb ideeën genoeg om uit te werken samen met de mensen van hier dus daar ben ik wel blij om. En ze staan ook helemaal niet negatief tegenover de ideeën die ik heb om evt. uit te voeren. Ze zijn er eerder heel erg blij mee. Dat geeft mij en heel goed gevoel en daar ben ik erg blij om.
Verder ga ik dit weekend naar NKhata-bay dat is en plekje uur van Mzuzu af met de bus. De jongen van de Bibliotheek tegenover mij gaat met mij mee. Hij is erg aardig en ik kan het goed met hem vinden. Vind het ook erg leuk om wat te zien in de omgeving en meer te zien dan Mzuzu.
Verder ben ik zaterdag gaan kijken naar en voetbalwedstrijd gaan kijken omdat ( jongeren van Sonda speelde ) in Mzuzu en ze hebben gelijk gespeeld. Daar sprak ik met het team coach hij is 23 jr. ouders zijn allebei dood en hij zorgt voor zijn 2 jongere broertjes en 1zusje en hij heeft niet eens werk. Hij is heel actief voor het project en wil ook overal wat doen voor de jeugd van Sonda. Maar toen ik hem vroeg waar hij dan van leeft? Toen vertelde hij dat mensen hem gelde eten geven en zo kan hij overleven. Samen met de zorg voor nog 3 kinderen. Ik vond het heel erg voor hem om dat te moeten horen. Wat en verschil met de mensen in NL het is zo niet met elkaar te vergelijken. Op geen enkel front kun je het vergelijken met NL. Het brak werkelijk mijn hart in 2 om zoon verhaal te horen.
En zondag ben ik naar de stad geweest omdat hier alles gewoon op zondag open is. Omdat ik 2 daarvoor met iemand van hier naar de markt ben geweest kunnen ze mij niet voor de gek houden qua prijzen en dat hebben ze niet eens geprobeerd. Omdat ik nu en beetje en idee heb gekregen wat fruit en groente kost. Ook heb ik allemaal dingen gekocht omdat ik het graag wilde uitproberen dat vind ik altijd leuk om dingen die ik nog nooit heb gegeten te eten.
Zoals ze hier alles in zuur hebben Suriname had zoete bonen en hier zijn ze zuur. Ook en soort vrucht wat zoet is en wat ze hier bubbelgum noemen van Malawi. Daar heb ik er maar 1 van gekocht omdat ik het eerst wilde uitproberen. Het is wel lekker, maar niet heel erg speciaal. De mensen zijn zo aardig ik voel mij niet eens meer heel erg bekeken hier. Ook al krijg je hier als je alleen loopt toch wel wat opmerkingen maar nooit onbeschoft. Eerder wat ben je mooi of zoiets dergelijks. Verder niet echt vervelend. Er zijn hier ook super mooie bomen met paarse bloemen. De eerste keer dat ik het zag was ik helemaal verwonderd over de schoonheid van deze soort bomen. Had / heb dit nog nooit eerder gezien. En nog steeds vind ik het super om te zien het is zo apart dat het bijna lijkt dat het niet echt is.
Het zelfde dat ik en hele mooie vogel heb gezien die als hij vliegt de onderkant rood is. De vogel is te snel om te fotograferen maar ik heb mij hier wel en aantal keren over verwonderd. En de mooie vlinders heb je hier ook in overvloed.
Alle kinderen zwaaien naar je als je voorbij gereden komt heel apart alsof je van en andere planeet komt. Allemaal heel erg vrolijk, maar aan de andere kant vragen ze je op straat ook gewoon om geld. En de meeste kinderen zien er echt niet gezond uit en hebben echt vieze kleding, kapotte kleding aan. Ook werken kinderen op en berg als we naar Sonda rijden langs en weg waar ze stenen kapot slaan tot kleine stenen. En het doet mij nog steeds heel erg veel pijn om te zien dat dit geaccepteerd is hier. Kinderarbeid is hier nog wel degelijk aan de orde van de dag. En als ik het met mensen erover heb zeggen ze ook ja, maar ze hebben ook geen ouders en wat moet je dan. Ze moeten toch ergens van leven. Dat klopt en bijna iedereen heeft wel iemand verloren broer, zus, man of kinderen. Het is vrij hard om hier te overleven.
Helaas kan ik de wereld niet veranderen en ik denk dat ik daar ook niet gewend aan zal raken. Maar wel zal moeten accepteren.

Ik zeg hier ook maar dat ik geloof in god ook al heb ik helemaal geen geloof. Daar zeg ik wel bij dat de mensen in NL niet zo sterk geloven in god. En dat het meer hoort bij de westerse cultuur dat we ons niet zo bezig houden met het geloof.
De mensen zijn hier echt heel gelovig en bidden bij het eten en bij en meeting of wat dan ook. Echt bij alles bidden ze en ik moet er nog steeds aan wennen.

Dit heeft mijn allerliefste nicht( Suzan) voor mij uitgezocht op internet om goedkoper te kunnen bellen. Dank je wel hiervoor :)
Naar mobiel
* Bel 0900-0583 (13 cpm) en wacht op de welkomstboodschap.
* Bel het volledige nummer in Malawi (00265).
* Sluit af met een hekje (#).
Meer informatie? kijk op www.hallobuitenland.nl
Ik zal ook even gaan kijken hoe ik foto’s op site op en snelle manier erop kan zetten?Zodat jullie en beetje en idee krijgen hoe het eruit ziet enz..
Groetjes x
Sanne